Toprak, üzerlerine inşa edilen yapıların temellerinin altında taşıyıcı bir tabaka ve yapı malzemesi olarak belirir. Özellikleri, zemin koşullarına (sıkıştırma, su içeriği, konsolidasyon basıncı, yükleme ve drenaj koşulları gibi) ve benzer zemine bağlı olarak geniş bir aralıkta değişir. İstenilen özelliklere sahiptir.
Yer değişikliği, teknolojik ve ekonomik nedenlerle genellikle uygun çözümler olarak kabul edilmeyen, istenen özelliklere sahip olmayan toprakların kaldırılmasıyla uygun toprakların geliştirilmesi veya kullanılmasıyla sonuçlanacaktır. Bu gibi durumlarda, toprak geçirgenliğini azaltmak ve toprak mukavemetini iyileştirmek gibi iyileştirme yöntemleri, tarla toprağı özelliklerinden kaynaklanan sınırlamaları belirlemek için kullanılır ve tasarımıyla ortaya çıkar.
Temel amaç, mekanik yollarla veya çimento, kireç, bentonit vb. gözenek oluşturma yoluyla topraktaki gözenek oranını azaltmaktır kimyasal karışımlarla doldurulur.
– Toprak özellikleri yetersiz olduğunda toprağı iyileştirme,
– Temelin kötü zeminden geçen katı tabaka üzerine serilmesi,
– Temeli yumuşak zeminin destekleyebileceği şekilde boyutlandırın ve inşa edilmesi,
– Kötü malzemeyi tamamen kaldırarak sağlam zemini doldurun veya doğal zemini eski haline getirilmesi su yalıtım numarası ile, ıslah ile saha faaliyetleri olarak özetlenebilir. En önemli konulardan birisi de 6 maddede zeminin yükünü azaltan yapılar üzerinedir:
Bu yöntemde yumuşak zeminde zemin oluşturan malzemenin küçük parçaya dönüştürülerek sıkıştırıldığı zemin iyileştirme yöntemidir. Onarılmış toprak katmanlarına yerleştirilen sınırlı miktarda patlayıcı, art arda atışla patlatılarak hızlı bir basınç dalgası oluşturarak toprağın sıkışmasına neden olur.
Organik zeminlerin, turbalıkların ve çok yumuşak zeminlerin konsolidasyonu ve taneli zeminlerin sıkıştırılması patlatma tekniği ile yapılabilir. Vibrasyon tekniğine uygun taneli zeminler su tablasının altına tamamen doygun hale gelirse, hacim o kadar nispi bir yoğunlukta azalır ve artar.
Derin, gözenekli Vibro compacin toprağı, toprağa yerleştirilmiş probunun yüksek enerjili titreşimleriyle sıkıştırılır. Bu amaçla zemine nüfuz edebilen titreşimli çekiç kullanılmaktadır. Vibro Kanat, Terraprope ve FrankiPrope en yaygın olarak titreşimli sıkıştırmada kullanılır. Vibrocompaction’da sıkıştırma 12 m mesafede gerçekleştirilmiştir.
Vibro Wing cihazı, titreşimli bir çubuk vasıtasıyla zemine istenilen derinliğe getirilir ve zemin yavaşça yukarı doğru çekilerek sıkıştırılır. Derin, gevşek, gevşek toprak katmanları, zemine yerleştirilmiş bir sondadan gelen yüksek enerjili salınımlarla sıkıştırılır. İstenilen derinlikte su akışı azalır ve probu üzerinde bazı jetlerin yönü yukarı doğru dönerek su yukarı doğru akarken dolgu malzemesinin zeminin en uzak noktasına inmesine neden olur.
Dolgu devam ederken, zamanla 2.50-3.00 m. sıkıştırılmış alan, bu yöntemle nolu toprak tabakası 1015 m derinliğe kadar sıkıştırılır.
Sıkıştırma kazıkları, toprak yoğunluğunu artırmak için gevşek kuma çakılan deplasman kazıklarıdır. İnce kumun kaplama kabiliyetini azaltarak, yumuşak tortuları, çamuru vb. kaldırarak. Yük kapasitesini artırmak için yaygın olarak kullanılır. Toprak yoğunluğu, prekast beton kazıklar veya kapalı uçlu içi boş çelik kazıklar gibi büyük deplasmanlı kazıkların toprağa çakılmasıyla arttırılabilir.
Zemin, hem gerçek yer hareketi hem de sürüş sırasında patlamanın ürettiği titreşim tarafından sıkıştırılır. Hisse senetleri aynen korunmaktadır. Kazıklar arasında uygun toprak sıkışmasını sağlamak için yığınlar birbirine nispeten yakın yerleştirilmelidir.
Yapıdan basınç zemine stres aktarımı nedeniyle konsolidasyon oturması uzun yıllar alır. Bazen yerleşim muhtemelen oradaki yapıya zarar verebilecek noktaya geliyor. Bunun için yapının inşasından önce zemine yapısal yükten daha büyük bir ek yük uygulanır ve gerilmenin artmasıyla zamana bağlı oturmalar hızlanır.
İstenen oturma miktarı gerçekleştikten sonra zemine binen ek yük kaldırılır. Sonuç olarak, yapı kullanılmaya başladıktan sonra zamanla oluşacak istenmeyen yerleşimler önlenebilir ve hemen hemen tüm yerleşimler eninde sonunda gerçekleşir.
Şok dalgaları, sıvılaşma, yüzey çatlaması ve hipergravite, kohezyonlu ve kohezyonlu zemin katmanlarının yüzeyine ağır kütleleri düşürmeyi amaçlar. 1930’larda Almanya’da otoyolların yapımında kullanılmaya başlanan bu yöntem, 1950’lerden itibaren İngiltere’de de uygulanıyor.
Kum menfezi, bir yığının zemine çakılması ve zeminin bir matkap veya matkap ile çıkarılmasıyla oluşturulan temiz bir kum filtresidir. Başlangıç kurulumları genellikle zaman alıcıdır. Konsolidasyonu hızlandırmak için, hızlı yer altı suyu drenajını sağlamlaştırmak ve sağlamak için toprağa dikey kum drenajları inşa edilir. Düşük geçirgenliğe sahip killerde, kilde drenaj yolu kısaltılarak kum dren kullanılarak konsolidasyon hızı arttırılabilir.